Przejdź do zawartości

Pańszczycka Przełączka Wyżnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pańszczycka Przełączka Wyżnia
Ilustracja
Od lewej: Wierch pod Fajki, dwie Pańszczyckie Czuby, Pańszczycka Przełączka Wyżnia, Skrajny Granat
Państwo

 Polska

Wysokość

ok. 2145 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Skrajny Granat, Zadnia Pańszczycka Czuba

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pańszczycka Przełączka Wyżnia”
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pańszczycka Przełączka Wyżnia”
Ziemia49°13′38,5″N 20°02′01,6″E/49,227361 20,033778

Pańszczycka Przełączka Wyżnia (słow. Vyšná Panščická štrbina, niem. Obere Pańszczyca-Scharte, węg. Felső-Pańszczyca-csorba[1]) – położona na wysokości ok. 2145 m niewielka przełęcz w północnej grani Skrajnego Granatu, pomiędzy Skrajnym Granatem (2225 m) a Pańszczyckimi Czubami (dokładniej Zadnią Pańszczycką Czubą (ok. 2150 m)). Z przełęczy na północny zachód w kierunku Czarnego Stawu Gąsienicowego spada żleb ograniczający od strony północnej zachodnią ścianę Skrajnego Granatu (ok. 360 m wysokości). Do Pańszczycy opada żleb, dołem przechodzący w piarżysko[2].

Przez przełęcz nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, ale znajduje się w rejonie dopuszczonym do uprawiania wspinaczki skalnej (ale tylko od strony Doliny Gąsienicowej)[3]. Prowadzą przez nią 3 drogi wspinaczkowe:

Pierwsze znane wejście turystyczne (od zachodu) – Walenty Gadowski, Jakub Gąsienica Wawrytko starszy i Józef Gąsienica Wawrytko starszy[4].

Widok z Małego Kościelca

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2016-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.
  3. Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2019-01-04].
  4. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Zawrat – Żółta Turnia, t. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.